Over mij

Mijn verhaal en mijn missie

“Ik geloof in de God van Spinoza, die zichzelf openbaart in de wetmatige harmonie van het heelal, en niet in een God die zich bemoeit met het lot en de handelingen van mensen.”
– Albert Einstein

“Uit de noodwendigheid van de goddelijke aard moeten oneindig veel dingen op oneindig veel wijzen voortvloeien, dat is, al wat een oneindig verstand kan omvatten.”
– Baruch Spinoza

Universum Oog

Mijn verhaal

Ik ben Dr. Margot Brouwer,
en zo lang als ik me kan herinneren ben ik bezig met existentiële vragen.

Wat is de aard van de realiteit? Waarom is mijn perceptie van het Universum zoals het is? Waarom besta ik, terwijl de geschiedenis ook heel anders had kunnen lopen? Van jongs af aan vermoedde ik al dat de studie van het Heelal me hierop de antwoorden zou geven. Ik herinner me nog hoe ik als achtjarig meisje in bed lag, en in een bibliotheekboek las hoe onze zon over vijf miljard jaar zou exploderen en de hele aarde zou verzwelgen. Hoe kan ik omgaan met dit gevoel van nietigheid? Heeft mijn bestaan zin, en zo nee, hoe kan ik toch een zinvol leven leiden? En wat gebeurt er met mijn bewustzijn als ik sterf?

Mijn onstilbare honger naar antwoorden leidde me naar de Universiteit van Amsterdam waar ik natuur- en sterrenkunde studeerde, en als eerste student de master Gravitation and Astroparticle Physics afrondde. Aan de Universiteit Leiden promoveerde ik vervolgens op het in kaart brengen van donkere materie in het Heelal, en testte ik als eerste prof. Erik Verlindes nieuwe theorie van de zwaartekracht. Na mijn promotie werkte ik als sterrenkundig onderzoeker aan de Universiteiten van Amsterdam en Groningen. Maar hoe geweldig het ook voelde om steeds dieper te begrijpen hoe het Universum in elkaar zit, ik kon de antwoorden op de vragen die ik als kind stelde nog altijd niet vinden. Er bleef iets missen. Naast mijn wetenschappelijke werk verdiepte ik me daarom voortdurend in de filosofie, een zoektocht die culmineerde in het lezen van Spinoza’s Ethica.

In Spinoza’s visie, van God als eenheid van alles wat er bestaat, vond ik eindelijk de sleutel die mijn kennis over het Universum kon vertalen in antwoorden op mijn grootste existentiële vragen. Deze sleutel opende niet alleen de deur van de wetenschap naar de filosofie, maar ook die naar de mystiek: het spirituele besef dat alles uit één goddelijk geheel bestaat en dat ikzelf daar onlosmakelijk deel van uit maak. Deze pantheïstische visie is terug te vinden in spirituele stromingen als de Advaita (non-dualiteit), het Taoisme, het Sufisme en Christelijke mystiek. Vele filosofen en kunstenaars (Goethe, Beethoven, Thoreau, Alan Watts) werden erdoor geïnspireerd, maar ook wetenschappers als Giordano Bruno, Nicola Tesla, Carl Gustav Jung, Albert Einstein en Carl Sagan.